تاریخچه قبرستان جنة البقیع
مکانی که امام حسن ابن علی (ع) (امام دوم) ، امام علی ابن الحسین علیه السلام (امام چهارم) ، امام محمد بن علی (ع) (امام پنجم) ، و امام جعفر بن محمد (ع) 6 ، به خاک سپرده شده اند، در روز چهارشنبه هشتم شوال سال 1345 هجری (21 آوریل 1925) توسط آل سعود تخریب شد. در همان سال (1925) ، آل سعود مقبره های شخصیت های مقدس در جنة المولا (مکه) که مادر ، همسر ، پدربزرگ و سایر اجداد آن حضرت دفن شده بود را ویران کرد. تخریب اماکن مقدس در حجاز توسط وهابیان سعودی تا به امروز ادامه دارد. هدف آنان بر این است که میراث اسلامی را ریشه کن کنند و همه آثار آن را پیاپی از بین ببرند تا در آینده ، مسلمانان هیچ وابستگی به تاریخ دینی خود نداشته باشند.
خاستگاه بقیع
دراصل "البقیع" به معنای یک باغ درخت است. همچنین به دلیل حرمتش به عنوان "جنة البقیع" معروف است ، زیرا در آن بسیاری از نزدیکان و اصحاب پیامبر ما به خاک سپرده شده اند. اولین صحابی که در بقیع به خاک سپرده شد عثمان بن مظعون بود که در سوم شعبان سال 3 هجری درگذشت. پیامبر (ص) دستور داد تا درختان معینی بریده قطع شوند و در میان آن ، صحابی عزیز خود را دفن کرد و دو سنگ بر روی قبر گذاشت.
در سال های بعد، ابراهیم فرزند پیامبر، که در دوران نوزادی درگذشت و پیامبر بر این اتفاق گریست ، نیز در همانجا دفن شد. پس از آن مردم مدینه شروع به استفاده از آن مکان برای دفن اموات خود کردند، چرا که پیامبر (ص) پیش از آن فرموده بود "درود بر تو، ای جایگاه مومنان ، ما باید به زودی به شما ملحق شویم، خداوندا همراهان بقیع را بیامرز." محل تدفین در بقیع به تدریج گسترش یافت. نزدیک به هفت هزار اصحاب پیامبر اکرم (ص) در آنجا دفن شده اند. امام حسن ابن علی (ع) ، امام علی ابن الحسین (ع) ، امام محمد آل باقر (ع) و امام جعفر الصادق (ع) همه در آنجا دفن شده اند.